Cando no 2006 se debatía para un Novo Estatuto

Podedes ver aquí a sesión da Comisión para un Novo Estatuto de Autonomía para Galiza, realizada no Parlamento no 31 de maio de 2006. Interviñemos nela os presidentes na altura da Mesa pola Normalización Lingüística, a Real Academia Galega, a Asociación Socio-Pedagóxica Galega, o Consello da Cultura Galega e a Asociación de Escritoras/es en Lingua Galega.

Era un tempo de esperanza.

Mobilicémonos contra este goberno de dráculas

Estannos a chuchar o país: a economía que cae e cae a pesar da propaganda, unha poboación que se desertiza e con tendencia a ir a peor, unha lingua desprotexida e cunha hemorraxia de falantes que pon en risco a cohesión social e a continuidade da cultura galega...

O futuro que nos debuxan no goberno de dráculas que padecemos é escuro. Mais podemos lograr o fracaso dos maos agoiros!

Defender o noso idioma é tamén defender a dignidade do país no seu conxunto. Non somos un almacén de man de obra barata e recursos para malgastar. Somos unha nación, con lingua e cultura de seu. O 17 de maio sairemos de novo ás rúas de Galiza para o exclamarmos ben alto!

Na Coruña, Lugo, Ourense, Pontevedra, Santiago, Vigo, Ferrol e Foz ás 12 do mediodía reclamaremos os pasos adiante que tanto lle cómpren a este maltratado pobo. Queremos galego!

(A propósito, a pesar do que diga a TVG, non son ex presidente da Mesa, senón que son presidente da asociación até o vindeiro sábado. O curioso é que, se pensaban que eu son o ex presidente e o presidente actual -en realidade, o futuro- estaba presente no acto e interviu moi ben intervido, non se entende moi ben por que non emitiron nin por un segundo a súa imaxe e as súas declaracións. Parece que teñen présa por me veren fóra e por lle daren ben á censura ao compañeiro Marcos Maceira.)

Facemos e faremos país

O 26 de outubro A Mesa recibía en Láncara o Premio Ramón Piñeiro - Facer País, outorgado polo asociacionismo cultural de base da zona. Foi un día moi lindo e intenso, cheo de encontros e aprendizaxes, mais onde sobre todo as compañeiras e os compañeiros da Mesa abrimos os brazos para recibir os folgos e os agarimos que se nos ofreceron con tanta xenerosidade.

Aínda non pendurara neste blogue ningunha das imaxes da xornada, así que aí van algunhas:

 Ademais, cal non foi a miña sorpresa ao me encontrar con que os cartaces do día ían coa seguinte caricatura, debida á man do Siro... :D

Trinta anos para isto

O sábado fanse tres longas décadas da promulgación da Lei de normalización lingüística, unha norma básica de desenvolvemento do Estatuto de Autonomía que debería alicerzar un tempo de recoñecemento oficial do noso idioma propio, que debería axudar a sandar as feridas de tanto tempo de proscrición.

Talvez unha boa síntese do que supoñen eses 30 anos sexa o acto organizado polo BNG en Muros para este sábado. O evento festexa que existe unha lingua e que continuamos a batallar pola súa plena normalización, sen dúbida, mais tamén denuncia que nestes momentos hai un veciño desa localidade, Xosé Ramón Farinós, sobre o cal pesa unha demanda por valor de 250.000 euros. A razón? Que lle afeou ao asesor xurídico do Concello de Muros que prohiba aos veciños falar en galego. 

Un cuarto de millón de euros por pedir que se respecte a  Lei de normalización lingüística! Un cuarto de millón de euros por denunciar a noxenta prohibición do uso dun idioma! 

Que forma tan curiosa ten o Concello de Muros de soprar as 30 candeas desta norma que debería ser o símbolo dun tempo novo e que, polo contrario, é o símbolo dun engano, dunha frustración!

Se vos for posíbel, vémonos este sábado. Cómpre que non haxa ningunha agresión sen resposta!

Decisió

Coñezo cataláns e catalás que apoian diferentes organizacións políticas das que se presentan este domingo ás eleccións. Fano con argumentos sólidos e razoábeis de defensa dunha maior xustiza social e dunha maior soberanía para a súa nación.

Porén, a adhesión que ofreceu no seu momento o candidato de ERC, Oriol Junqueras, á causa da igualdade de dereitos para a lingua galega, fai que lle desexe  sort para este domingo dun xeito especial. Na fotografía estamos nunha visita de Queremos Galego ao Parlamento europeo, con el e coa actual deputada do BNG Ana Miranda.

Sexa como for, a loita do pobo catalán para poder ter dereito a decidir sobre o seu futuro, lonxe das etiquetas simplistas que ás veces se lle penduran, é un exemplo para seguirmos desde Galiza. A nosa nación está aínda máis notoriamente necesitada dun autogoberno forte, verdadeiro, e debe saber aproveitar os movementos que se están a dar en varios lugares do continente.

Existimos. Non podemos abdicar da nosa responsabilidade histórica!

Para que digan que en galego non hai problema!

O caso denunciado por Bieito Lobeira, sobre como foi tratado con desprezo por solicitar o seu dereito a recibir atención en galego por parte da policía, amósanos o moito que aínda nos fica por camiñarmos para poder dicir que o galego é de verdade lingua oficial. Mais, ao mesmo tempo, Bieito deunos un bo exemplo do que temos que facer de forma constante cos nosos dereitos: exercelos! Só así faremos o camiño.

Sobre estas e outras cousas da lingua falaremos mañá en Padrón, na presentación do libro En castellano no hay problema. Será ás 20.30 h na Casa do Patín (Porto Fondo da Vila, 4). Este cartaz tan molón débollo á incansábel Sara Seco (que me acompañará no acto) e a Anxo Villar. Grazas!

A lei de garantía de dereitos lingüísticos

Comeza coa lectura por parte do deputado Bieito Lobeira dun texto elaborado pola plataforma Queremos Galego e continúa coa réplica tras a alucinante intervención de Agustín Baamonde polo Partido Popular:

Queremos dereitos!

A frase é de Castelao: Todo dereito non garantido deixa de ser un dereito. Queremos galego! Queremos dereitos!

O Circo da Lingua

Queremos Galego de Soutomaior organiza para o día 16 de outubro a xornada O Circo da Lingua. Eu non poderei estar presente por mor unha viaxe de traballo e non sabedes canto o sinto! Ollade o programa do cartaz e comprenderedes ben a miña mágoa!

Se quixerdes bonos para o xantar, por 15 euros, podedes conseguilos escribindo ao correo-e queremosgalegosoutomaior@gmail.com

Ademais, se estiverdes interesadas ou interesados en apoiar esta inicitiva, lembrade que están á venda camisolas con este simpático deseño:

Forza e adiaaaaaanteeeee!

Viviane Reding

Coa que está a caer sobre a deportación masiva de ciganos, dá máis fachenda amosar esta fotografía do pasado mes de abril con Viviane Reding, a comisaria europea de Xustiza e Dereitos Fundamentais, que quere expedientar a Sarkozy polas expulsións racistas.

A imaxe testemuña un encontro informal que mantivo con ela a delegación de Queremos Galego que visitou Bruxelas o pasado mes de abril, conformada por Anxo Louzao, Bieito Lobeira e quen isto escribe. Ana Miranda foi quen o posibilitou.

Sobre o tema da deportación dos ciganos, recoméndovos o artigo "Los Bling Bling", que Manuel Rivas publicou días atrás na contracapa de El País.

Denuncia internacional

Velaquí o meu artigo desta semana en Galicia Hoxe. Sobre o tema saíu tamén hai uns días un artigo escrito por Bieito Lobeira e, onte, unha pequena entrevista que me fixeron en Xornal de Galicia.


Denuncia internacional
A política de Núñez Feijóo contra o galego vulnera tratados europeos

A semana pasada unha delegación da plataforma Queremos Galego conformada por Bieito Lobeira, Anxo Louzao e quen isto asina desenvolveu unha intensa axenda en Bruxelas para denunciar a política lingüística do actual goberno da Xunta. Tal acción -para a que foi crucial a axuda da futura eurodeputada galega Ana Miranda- foi só un capítulo dunha denuncia internacional que se prolongará no tempo con novos pasos nas institucións da Unión Europea e que se estenderá tamén á UNESCO e ao Consello de Europa.

O esforzo desta plataforma cidadá impulsada pola Mesa pola Normalización Lingüística en denunciar internacionalmente o que nos está a acontecer foi motivo de inquietude no Goberno galego. Saben que están a vulnerar normas internacionais de obrigado cumprimento no Estado español, como a Carta Europea das Linguas; saben que están a facer un uso bastardo do termo "plurilingüismo" para camuflar xusto a antítese: unha perda planificada da diversidade cultural con proxectos tan lesivos como o decretazo. Por iso molestou nos gabinetes da Xunta que Queremos Galego actuase e tivese encontros en Bruxelas, dentro das súas humildes limitacións humanas e económicas, aínda que coa inmensa forza simbólica da súa demostrada capacidade de mobilización social.

Espionaxe made in na casa

Tanto foi así este tremor en San Caetano, que desde a Consellaría de Educación parece que non teñen cousas mellores a facer que encargar relatorios sobre a actividade desta plataforma cidadá, como ben demostrou hai uns días unha información exclusiva de El Correo Gallego. O conselleiro de Educación, Jesús Vázquez, e o presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijóo, deberían aclarar a Queremos Galego e ao conxunto da cidadanía que obxectivos perseguía a elaboración dese dossier que parece máis propio das persecucións detectivescas do PP madrileño que da tradición política galega. De verdade nunha semana coma esta, na que soubemos que os comedores dos centros públicos non reciben a asignación da Xunta desde hai meses, os gobernantes non teñen mellor afán que encargar aos funcionarios que elaboren relatorios deste estilo? Debería haber luz e taquígrafos sobre esta cuestión.

Por riba, os datos que trascenderon deste relatorio son falaces. Desde a Consellaría quixeron xogar á espionaxe, mais o dossier que lles saíu de tal tentativa parece redixido por Mortadelo e Filemón ou por Maxwell Smart. Ben, se é que a súa intención era redixir algo veraz e non elaborar unha información terxiversada para filtrar como auténtica.

Polo que se soubo, no informe reducían a acción desta delegación a unha entrevista cun eurodeputado (!). En fin, nin tan sequera consultaron o perfil no facebook de Queremos Galego, onde poderían ver cos seus propios ollos as fotografías dalgúns dos múltiplos encontros realizados pola delegación desta plataforma en Bruxelas. Mesmo, como poderían constatar graficamente se quixesen, houbo algúns contactos adoptados a maiores da axenda inicial, que foron aproveitados para dar a coñecer a nosa situación e que darán froitos ben axiña en novos pasos destas denuncias internacionais. Só falta que digan que na realidade nunca saímos de Galiza, que tal viaxe non existiu e que todas as imaxes son produto do photoshop...

Que defende a Xunta?

A Xunta mente conscientemente cando fala de escasa interlocución de Queremos Galego coas institucións comunitarias. Aínda que por unha reunión fóra de Bélxica non puido recibirnos a actual comisaria de Multilingüismo, Educación, Cultura e Mocidade, quen isto subscribe, como presidente da Mesa pola Normalización Lingüística, foi, hai un ano, o primeiro representante dunha organización galega en entrevistarse cun comisario de Multilingüismo, nese momento Leonard Orban. Ese alto cargo comunitario trasladárame xa daquela o seu apoio á existencia dunha rede de escolas infantís en galego e á implementación de modelos educativos de acordo cos tratados internacionais subscritos a nivel europeo.

O alto cargo que recibiu nesta ocasión a delegación, por indicación da comisaria, comprometeuse a trasladarlle os informes á titular da área, que desculpou a súa ausencia e manifestou o seu interese en axendar un futuro encontro para abordar a problemática que se lle presentaba, previo ao cal se enviarán novos relatorios. Por respecto institucional cara á comisaria, e como agradecemento aos xestos e á importante información (que abre novas vías de traballo) proporcionada polo seu gabinete, a plataforma Queremos Galego non respondeu nin responderá a máis críticas falaces por parte da Xunta e este respecto. Iso si, Queremos Galego anima a Xunta a que defenda a lingua e cultura galegas nas institucións comunitarias e que non actúe como un lobby de presión contra os intereses de Galiza.

Que plurilingüismo é ese?

Ademais, como puntualmente informou Queremos Galego e demostran diversos testemuños gráficos, a delegación desta plataforma mantivo encontros non só cun eurodeputado liberal de Finlandia, como di o informe da Xunta, senón con representantes de varios grupos do Parlamento Europeo, membros do Intergrupo de Linguas. A ese respecto, é significativo que o Intergrupo de Linguas se reunise por vez primeira na súa historia en Bruxelas, de forma extraordinaria, e por solidaridade coa grave situación da nosa cultura, para acoller a delegación desta plataforma cidadá que agrupa a máis de 700 entidades do máis diverso tipo.

Tal encontro tivo os seus froitos xa inmediatos, pois varios eurodeputados e varias eurodeputadas, dos Grupos do Partido Socialista Europeo, do Grupo Liberal e Demócrata (ALDE) e do grupo Verdes-Alianza Libre Europea/ALE ofrecéronse a tramitar unha pregunta parlamentaria dirixida á Comisión Europea denunciando a actual política da Xunta en relación co galego.

Hai que subliñar que todos e cada un dos encontros que mantivo a delegación, tanto con representantes das institucións comunitarias como dos diferentes grupos do Europarlamento, consideraron que o plurilingüismo que di defender o Goberno galego con ese decreto para o ensino non se corresponde con ningún modelo de plurilingüismo recoñecido ou amparado polas institucións comunitarias, senón que mesmo contraría acordos do Parlamento europeo e boas prácticas para a diversidade lingüística e cultural nos sistemas educativos.

Cómpre lembrar que o Parlamento Europeo, en 2009, elaborou un informe sobre o Multilingüismo que recolle moitas das teses que nuclean o traballo de Queremos Galego e que contradín os eixos deste decretazo que a Xunta de Núñez Feijóo quere impor de forma unilateral.

Que plurilingüismo é ese?

Onte e antonte estivo en Bruxelas unha delegación da plataforma Queremos Galego, composta por Anxo Louzao, Bieito Lobeira e quen isto escribe.

Esta delegación mantivo encontros con altos representantes das institucións comunitarias e dos diferentes grupos do Parlamento europeo. Todos os interlocutores, sen excepción, sinalaron que o chamado "plurilingüismo" que di defender Alberto Núñez Feijóo nada ten a ver co "plurilingüismo" recoñecido ou proposto pola UE ou amparado polo Parlamento europeo.

Ben ao contrario, todos vían ben claro que co decretazo se van vulnerar dereitos fundamentais recoñecidos en tratados internacionais de obrigado cumprimento por parte do Estado español.

Responderá Núñez Feijóo algún día a isto?

Farao sen recorrer á mentira nin á demagoxia insultante?

Este é o consenso

Estas dúas fotos de aquí arriba son do 23 de febreiro de 2007, cando a conselleira de Educación e representantes do PP, do PSOE e do BNG presentaban o decreto 124/07, que regula que o galego teña unha presenza de ao menos o 50% nas diferentes etapas do ensino non universitario. Concretábase así, por fin, un acordo unánime do Parlamento de setembro de 2004, no cal se instaba ao Goberno a que se lexislase nese sentido.

Á conselleira, Laura Sánchez Piñón, acompañábana nesa xornada Manuela López Besteiro e Ángel Bernardo Tahoces, do PP; Guillermo Meijón e Francisco Cerviño, do PSOE, e Manuel Parga Núñez e Bieito Lobeira, do BNG.

Véxanse estas fotos e comparése coa presentación do decreto contra o galego realizada unilateralmente, con nocturnidade e aleivosía por Alberto Núñez Feijóo en vésperas de fin de ano. Onde está a imposición e onde o consenso?

Festigal 2009

Como cada ano, A Mesa e a Fundación Via Galego estarán presentes no Festigal coa súa propia carpa. Non deixedes de pasar por alí, para verdes as últimas campañas e os últimos materiais!

A miña axenda particular para o Festigal inclúe tamén unha entrevista en Radiofusión o día 24 de xullo ás 19.45, dentro da programación especial para o evento, e a participación o día 25 de xullo ás 18 h nunha mesa redonda na Galería das Ideas. Versará sobre a situación da lingua galega e tamén participarán Teresa Varela, Bieito Lobeira, Goretti Sanmartín e Domingo Díaz, contando coa moderación de Antón Figueira, o director de GzNación.

A Mesa impón

Bieito Lobeira, outro demonizado por defender a nosa lingua sen pelos na ídem publicou esta semana un artigo contra os ataques que está a padecer A Mesa. Velaí as súas verdades como puños:

A Mesa impón

Non, non me estou a referir ao tan gastado como falso argumento da “imposición do galego” que, seica, practica A Mesa pola Normalización Lingüística, segundo a versión dos que –estes si- impoñen o español e exclúen o galego sen ningún tipo de escrúpulos. Trátase doutro sentido, doutra acepción. A Mesa, efectivamente, impón, infunde respecto coa súa mera existencia, funcionalidade e traballo diario en defensa do idioma galego. Por iso lles doe tanto aos inimigos do galego.

Hai que lle botar valor para, desde un medio de comunicación tan absolutamente hostil contra a lingua e cultura galegas como é La Voz de Galicia, lanzar sen remorsos, sen o menor reparo, ataques contra A Mesa –nada menos que por finanzamento ilícito!!–, utilizando ademais a figura de Carlos Negreira, concelleiro coruñés e deputado do PP, pintoresco individuo distinguido precisamente polo seu odio contra a lingua galega e a súa disposición plena a infrinxir e quebrantar as leis en materia lingüística. Iso si, simultaneamente censúrase a voz da entidade social criminalizada. Aquí non hai código deontolóxico nin nada que se lle pareza. Contra A Mesa, contra os defensores do galego, vale todo.

Ben sei que a candidez, no mundo xornalístico, non existe. A imparcialidade, a neutralidade, o respecto ao pluralismo e a obxectividade son principios, agás honrosas excepcións, botados ao caldeiro do lixo de moitas redaccións. Tamén nos medios de comunicación de titularidade pública, caso da Televisión de Galiza, bochornoso exemplo de manipulación. Contodo, asusta comprobar como, precisamente o xornal que se caracteriza pola súa agresión ao país e á lingua, inculcando boas doses de autoodio á sociedade galega, é xustamente o máis subvencionado polas administracións polo... fomento da lingua galega!

Si, señoras e señores. Imaxínense o titular escandaloso: “O xornal La Voz de Galicia recibe máis cartos do erario público para a promoción da lingua galega que A Mesa pola Normalización Lingüística”. Vergoñento, non si? Mais rigorosamente certo. E coidadosamente ocultado. Cartos dos impostos de galegas e galegos para un xornal que emprega o galego nada menos que o 4,8% (95,2% en español). Vaia imposición do galego! E ademais en tempos de crise. Decididamente, para estes señores non hai austeridade.

É así. A Mesa non lles pon. A Mesa imponlles. Por iso a atacan. Porque saben que A Mesa é un valiosísimo instrumento do pobo galego en defensa do que é seu. Do que é noso. Da lingua galega.

A noite dos mortos votantes

Pode dar para un bo filme. Parodiar A noite dos mortos viventes (ou A noite dos mortos vivos) en base á situación de Galiza, na cal os mortos poden votar, un dereito do que carecen na maioría dos países do mundo. Ademais, e ese é un misterio digno de estudo por Iker Jiménez, votan masivamente sempre polo partido que está no Goberno do Estado: hai catro anos a Santa Compaña inclinábase totalmente polo PP e agora polo PSOE.

Outro misterio interesante é por que os mortos cobren os formularios para solicitar o voto sempre coa mesma letra. Cando morremos, pasamos todos a escribir igual? Ou iso será obra do médium?

Aquí tendes a Michael Jackson, como axente electoral, que vén de facer campaña nos cemiterios, tal e como lles recomendaba o deputado Bieito Lobeira a PP e PSOE, os cales amparan esta situación que vai contra os mínimos formais de calquera democracia. "Aí teñen un bo nicho electoral", espetoulles con sorna.

Mentres os mariñeiros embarcados non poden exercer o seu dereito ao voto, as papeletas de persoas falecidas (nalgún caso, mesmo falecidas hai dezaoito anos!!), seguen enchendo as sacas. "É máis difícil tecnicamente facer que un morto vote que que o faga un mariñeiro", replicou Bieito Lobeira usando o humor como arma.

Falando de zombis, déixovos unha canción de Parade intitulada "Niño Zombi".




"Niño Zombi"

Niño Zombi va a la escuela
y al sacar al desayuno
Niño Zombi se da cuenta
de lo diferente que es el suyo

Niño Zombi sabe que hay algo especial
en sus ojos blancos, en su forma de andar
Los demás se ríen, hacen chistes y él
sabe que esta noche les hará comprender

EL SISTEMA EDUCATIVO ACABARÁ CONTIGO

Niño Zombi va a la escuela
y en la fila de la entrada
faltan esos niños que ahora
forman parte de su dieta diaria

Niño Zombi sabe que hay algo especial
en sus ojos blancos, en su forma de andar
Ya nadie se ríe ni hace chistes y él
sabe que esta noche lo volverá a hacer

Tamén o PP e o PSOE o volverán facer? Nas Autonómicas de dentro dun ano tamén poderán votar os mortos?