28 de abr. de 2016

Poesía sobre lingua (5): "Deixamos morrer a fala"

Deixamos morrer a fala,
esquecemos o pasado.
E hai quen di que Galiza
moito leva progresado!

(Manuel María, Escolma de poetas de Outeiro de Rei, 1982)

26 de abr. de 2016

Manuel María e a tribo incomprensíbel

Esta semana comecei en Sermos Galiza unha pequena serie de comentarios por volta deste noso poeta nacional, que ademais recibe merecida homenaxe neste ano polas Letras.


21 de abr. de 2016

Poesía sobre lingua (4): "Quen poderá dun pobo envilecido borrar vergonza tanta?"


Dos pátridos acentos,
infames renegaran,
e tiveran parolas
de servos e de parias,
e as mólidas notas,
imbéciles trocaran
p'r uns escuros acentos de ferro
dunhas gentes estrañas.

Por palabras alleas
as súas propias deixaran,
tan doces e harmoniosas,
e garridas e brandas,
cal das súas furocas montesías
as falangueiras augas,
qu' a derregar descenden
os prados costentos e verdes da patria.

Quen poderá dun pobo envilecido
borrar vergonza tanta?

(Eduardo Pondal)

18 de abr. de 2016

Por que A Mesa?

A Mesa fai 30 anos. Os días 18, 19 e 20 de abril de 1986, realizáronse unhas xornadas en Santiago de Compostela que concluíron coa creación da maior asociación cultural de Galiza. Como é que lle podemos dar os parabéns?

14 de abr. de 2016

Poesía sobre lingua (3): "A fala", Lois Diéguez



A FALA

Perderte é ficar mudos,
matar a conciéncia popular,
esmorecer,
esvairse nunha Terra
sen froito e sen ledícia,
aguniar no tempo conquistado,
entregar o futuro ao nemigo.

Nen pistolas nen leis
poderán contra ti.
Sulagaremos as illas
onde te queren gardar.
Derrubaremos os museos
que están a construir
para ti.

(O ferro dos dias, Lois Diéguez, 1982)

10 de abr. de 2016

Ligazóns ao desvío para un dez de abril

7 de abr. de 2016

Poesía sobre lingua (2): "Diversos són els homes i diverses les parles", Salvador Espriu

Diversos són els homes i diverses les parles,
i han convingut molts noms a un sol amor.
La vella i fràgil plata esdevé tarda
parada en la claror damunt els camps.
La terra, amb paranys de mil fines orelles,
ha captivat els ocells de les cançons de l'aire.
Sí, comprèn-la i fes-la teva, també,
des de les oliveres,
l'alta i senzilla veritat de la presa veu del vent:
"Diverses són les parles i diversos els homes,
i convindran molts noms a un sol amor."

(Salvador Espriu, La pell de brau, 1960)

Penso que se entende ben, mais por aquí deixo a miña tradución:
Diversos son os homes e diversas as falas,
e conviñeron moitos nomes a un só amor.
A vella e fráxil prata convértese en tarde
parada na claridade sobre os campos.
A terra, con trampas de mil finas orellas,
cativou os paxaros das cancións do ar.
Si, compréndea e faina túa, tamén,
desde as oliveiras,
a alta e sinxela verdade da presa voz do vento:
"Diversas son as falas e diversos os homes,
e convirán moitos nomes a un só amor".

3 de abr. de 2016

Ligazóns ao desvío para un tres de abril