24 de jul. de 2017

No Festigal con Nacho Taibo


O grande escritor Nacho Taibo e eu compartiremos vinte minutiños (así que tedes que ser puntuais!) na Galería das Letras e das Ideas do Festigal, neste 25 de xullo. Como importa moito chegar na hora, subliño que é ás 16.40.

Falaremos dos nosos respectivos últimos libros: o seu grande romance Os tres de nunca, que xa desde o título fica claro que está en diálogo coa obra de Castelao, e o meu divulgativo Galegocalantes e galegofalantes.

Despois do acto, como sabedes, esteremos dispoñíbeis para sinaturas, fotos, bicos e abrazos.

23 de jul. de 2017

A tese



Son unha persoa con varias inquietudes que me arrastran con paixón: a Sociolingüística e a Historia da lingua, a Psicanálise, Rosalía de Castro, o trobadorismo, a Historia da diversidade afectiva e sexual e as súas interseccións coa literatura etc. O pasado día 21 deille non o punto e final, senón un significativo punto e seguido, a unha das liñas en que levo traballando, de forma absolutamente intermitente porén sempre con moita curiosidade, desde os meus primeiros anos de estudante universitario: as homosexualidades no trobadorismo galego.

Desde o tribunal que xulgou a tese de doutoramento, para alén de moitas palabras xenerosas e amábeis e moitos contributos que terei en conta para as publicacións resultantes, indicouse que se constataba a miña pretensión de "non deixar ningún cabo solto". É certo que ese foi un obxectivo e por iso me resultan aínda de máis utilidade as atentas lecturas que para a avaliación realizaron Carme Fernández-Pérez Sanjulián, Isabel Morán Cabanas e Xosé Bieito Arias Freixedo. Tamén non podo máis que deixar constancia, con todo o meu agradecemento, da sabia orientación que me brindaron nestes últimos anos Pilar García Negro e Manuel Ferreiro, como directora e director.

Fico tamén moi obrigado a todas as persoas que me fixeron un oco na súa axenda nesa mañá e me acompañaron no acto de defensa. Dou tamén as miñas grazas e beizóns a cada un dos numerosos e cálidos parabéns que me arribaron e que me é imposíbel responder un por un, mais que fican no meu corazón.

Irei avisando conforme vaian saíndo as publicacións, para se poder ler, pensar e debater sobre o resultado destes anos de traballo.

16 de jul. de 2017

As Mocidades da Mesa: vinte e un anos e un día


No 15 de xullo de 1996 fundabamos as Mocidades da Mesa pola Normalización Lingüística. Non temos ningunha foto desa xuntanza, nin doutras que viñeron, así que penduro unha en que saímos tres das persoas asiduas: Román Rodríguez, Elsa Quintas e servidor. Buscarei máis!

Fixéramos moitas campañas, algunhas manis e pasáramolo ben dando a batalla.

Viva a lingua galega!

14 de jul. de 2017

Isto está en galego?

Nos últimos meses tiven que lle pedir catro veces á Deputación da Coruña que me entregase un expediente completo en galego.

Nalgunhas das primeiras veces fun conseguindo que me traducisen cousas. Dígoo por ver algún lado positivo.

Acabo de recibir a resposta á cuarta petición. Dinme que xa teño todo en galego e que non teñen que facer máis. Déixovos capturas de varios deses documentos, a ver que vos parece, se xa están en galego ou non.

O máis doloroso é que é nas áreas de Cultura e Normalización Lingüística (nin máis nin menos que nesas!), xestionadas polo BNG, organización á cal non fai falta que diga canto se lle debe na defensa e promoción do noso idioma.

Que estean a acontecer este tipo de cousas, e moitas outras que denunciaba Nel Vidal hai pouco nun valente artigo, dannos síntomas dunha situación preocupante, que cómpre atender.

Como xa levo moito tempo dicíndoo internamente e todo son ouvidos xordos, comezo a dicilo en público.

Rectifiquemos!









13 de jul. de 2017

Axenda para as próximas semanas


Por se vos coincidir e apetecer, nas próximas semanas participarei nos seguintes actos:

18 de xullo, 20 h., na libraría Andel de Vigo, palestra "Somos galegas e galegos por obra e graza do idioma". Organiza o BNG da localidade.

21 de xullo, 11.30 h., na Facultade de Filoloxía da Coruña, acto de defensa da tese de doutoramento As relacións sexoafectivas intermasculinas e interfemininas no trobadorismo galego.

25 de xullo, á tarde, no Festigal en Santiago de Compostela, Nacho Taibo e eu conversamos sobre os libros Os tres de nunca e Galegocalantes e galegofalantes.

2 de agosto, 19.45 h., na Feira do Libro da Coruña, conversamos con Manuel Bragado sobre Galegocalantes e galegofalantes.

5 de jul. de 2017

Un artigo imprescindíbel

Este texto de Nel Vidal é FUNDAMENTAL. Ou reencamiñamos estas situacións ou haberá que dar a batalla da lingua por perdida. Así de claro. Estamos dispostas e dispostos?

"Política lingüística de xirasol", Nel Vidal

Á ensalada hai que lle botar aceite do bo, pero as croquetas pódense fritir en aceite do barato. De oliva, do bo, e de xirasol, do barato, que é o mesmo que dicir do malo, do cativo. Así é como sempre se diferenciou o aceite na miña casa. Por iso me chama a atención, cando almorzo pola mañá, que as galletas publiciten vistosamente no seu paquete que están feitas con aceite de xirasol. E por que ese empeño en que saiba, xa cando as vou mercar, que levan produto cativeiro? Pois porque seica xa hai outro peor, o de palma, que ese si que é malo malo.

Xa ves, para que algo deixe de ser malo, non ten por que mellorar. Abonda con que se cree algo peor. E seica coas cousas da lingua estamos en tempos en que o menos malo xa ben nos ten que valer. Así que, non te queixes porque sexa malo, que xa sabes que podía ser peor!

Se antes nos laiabamos do bilingüismo enredante, agora poñémolo en valor, que, a ver, polo menos tamén está en galego, non? Se agora obrigan a publicar todas as convocatorias de subvencións en castelán, para non “escurecer”, tampouco será para tanto, que polo menos non prohiben que tamén teñan unha versión en galego. Se mesmo lles chamamos dinamización lingüística ás actividades culturais con tal de que estean en galego e apoiamos que se fagan convocatorias de subvencións para, cos cartos da lingua, convocar certames literarios ou facer folletos (pero na nosa lingua, eh!). Non, se a política lingüística fraguiana tampouco debía estar tan mal, que a baixa intensidade sempre foi mellor que o amortuxamento ou o repregamento.

A acción e o interese pola posta en valor e o uso normalizado do galego sempre dependeu daquelas persoas activistas social ou politicamente organizadas. E son, somos, quen agora temos que loitar para procurar evitar que mesmo haxa institucións gobernadas polo nacionalismo en que a páxina web non teña versión en galego, que defendan xudicialmente que non teñen por que ter competencias en normalización lingüística ou que contraten servizos de atención telefónica en que se lle nega á cidadanía a atención na lingua propia do país. E si, iso está a pasar.

Son, somos nós quen nos temos que queixar e procurar evitar que nesas institucións nin sequera se cumpra a lexislación de mínimos cualificada de raquítica. Que a sinalización de obras ou estradas exclúa o galego. Que os pregos de contratación se fagan en castelán. Que a música en galego quede secundarizada nas festas e festivais. Que se desprace (ou desprece) o traballo técnico pola normalización lingüística. Que nin pola cabeza de ninguén pase fixar criterios idiomáticos para contratar servizos, mercar equipamentos ou encargar programas informáticos. Que o galego estea invisibilizado en campionatos deportivos ou campamentos xuvenís. Que nin haxa área política nin técnica específicas para a planificación e intervención na procura da mellora do uso e prestixio da lingua... Porque se esas persoas se desactivan, nos desactivamos, a pasividade e deixazón de organizacións e entidades vai ir, aínda, a máis.

E seguro que non queremos conformarnos coa política lingüística de xirasol, verdade? Aínda que nola poñan con apelido galego e aínda que nos digan que a mala mala é a de palma, unha mellor política lingüística teremos que desenvolver para o presente e futuro do noso idioma.