Mostrando postagens com marcador m2f. Mostrar todas as postagens
Mostrando postagens com marcador m2f. Mostrar todas as postagens

24 de ago. de 2015

Música para a segunda feira: "Ciència ficció", por Els Amics de les Arts e Painomi

O meu concerto deste verán foi, sen dúbidas, o que deron Els Amics de les Arts no El Grec de Barcelona polo seu décimo aniversario. Se xa era fan, agora sono moito máis. Así que deixo por aquí unha parte da miña banda sonora destas semanas, co lindo tema "Ciència ficció", primeiro na versión orixinal e despois na que fixo o grupo Painomi, que tamén está moi ben:





"Ciència ficció"

Saps que una empresa japonesa
té un prototip de màquina
capaç d'esborrar-te els records?
Jo vaig veure-hi la manera
i vaig escriure per participar
a les proves pilot. 
 
M'ha vingut al cap
mentre volava
un diumenge al llit
ens despertàvem
mirant-nos els peus,
comparant-nos els dits.
I se m'ha escapat mitja rialla,
ens he vist tan nens
i amb tantes ganes,
mai vam sospitar
que acabaríem així.
 
M'han posat en un hotel,
una suite descomunal,
es veu Tokio des del cel,
m'ha semblat un bon final.
 
Avui he fet una visita prévia
i he vist les instal·lacions,
m'han presentat
els responsables,
que són la creme de la creme,
tots súper macos reien molt
"arigatou, arigatou".
I el que m'ha fet de traductor
m'ha vist un pèl acollonit
i ha dit "hi ha una part positiva:
que pel·lis, discos, llibres, llocs,
què donarien molts per tornar
a viure'ls com el primer dia!".
 
Però mirant els leds
i els electrodes
m'he vist panxa amunt
a un llit amb rodes
mentre van passant
les llums d'un passadís.
I he entés que demà
serà un altre dia,
que viuré feliç
una mentida,
però per perdonar-te
calia arribar aquí.
 
Arribaré a l'aeroport,
no portaré cap record,
tu no em deixis preguntar,
digues "Hola! Hem de marxar!",
porta-ho tot al cotxe, a punt,
fes-me cas, tots dos ben lluny!
 
Fugir, tornar a començar
en un poblet
que tingui un nom que no
poguem ni pronunciar.

13 de jul. de 2015

Música para a segunda feira: Javier Krahe



Recordo ben que a primeira vez que na adolescencia me falaron do disco de La Mandrágora foron os meus curmáns Xoán Xosé e Montse. O que xa dubido máis é se foron eles quen me pasaron a primeira copia completa ou se foi o Roi, xa na universidade. Grazas aos tres, en calquera caso, por me descubriren a Javier Krahe, que morreu esta fin de semana, mais que permanece como unha parte importante da banda sonora de moitas vidas.

La muerte no me llena de tristeza.
Las flores que saldrán por mi cabeza,
algo darán de aroma...


1 de jun. de 2015

Música para a segunda feira: Erasmo Carlos



Antigamente quando eu me excedia
ou fazia alguma coisa errada
naturalmente minha mãe dizia:
"Ele é uma criança, não entende nada"...

Por dentro eu ria
satisfeito e mudo.
Eu era um homem
e entendia tudo...!
 
Hoje só com meus problemas
rezo muito, mas eu não me iludo.
Sempre me dizem quando fico sério:
"Ele é um homem e entende tudo"...

Por dentro com
a alma atarantada
sou uma criança,
não entendo nada...

13 de abr. de 2015

Música para a segunda feira: Parabéns para ti!

Lembro moi ben o día en que o compañeiro Xosé Cotelo, responsábel da Mesa en Bergantiños, chegou coa proposta de gravar unha canción para popularizar no noso idioma os parabéns polo día dos anos. O resultado é este éxito, froito da colaboración entre A Mesa, o Concello de Carballo e todas estas estrelas:

30 de mar. de 2015

26 de jan. de 2015

Música para a segunda feira: Miranda

A miña vida anda ultimamente rodeada de fantasmas, en varias acepcións do termo, mais ningunha delas entendida como 'pantasma, espectro, aparición do Alén'.

O primeiro deses fantasmas é, xa o sabedes quen pasades por aquí, aquel de concepción lacaniana que lle deu forma ao meu primeiro poemario.

Dicíame unha amiga de orixe arxentina que hai que ver de exorcizar tantos fantasmas, así que aproveito para pendurar aquí unha canción que xoga tamén coa fantasmagoría e é dun grupo que moito me encanta dese país:




22 de dez. de 2014

1 de dez. de 2014

Música para a segunda feira: Eli Lieb

Hoxe, un de decembro, é o aniversario do falecemento de Eduardo Blanco Amor, a quen debemos lembrar non só polo seu enorme talento literario, senón tamén polo seu apoio a numerosas causas, entre elas unha especialmente difícil nos seus tempos: os dereitos das persoas homosexuais.

Así que este ano decido homenaxealo pendurando por aquí dous vídeos dun músico gay actual, cuns temas tan charramangueiros como cando os amores que se cantan son heteros, a verdade :)