Ligazóns ao desvío para un 29 de xuño

Gustei desta entrevista coa psicanalista Catherine Millot. Xa coloco o seu libro sobre a soidade na listaxe de vindeiras lecturas.

Reportaxe en Extremadura Hoy sobre o galego do Val de Xálima.

A cerdeira de Xabier P. Docampo xa medra na chaira.



E non deixedes de ver e divulgar este interesantísimo vídeo:

O neotrobadorismo e os homosexuais

Nalgunhas páxinas da miña tese de doutoramento -sobre a que espero traballar moito este verán- reflexiono sobre como algúns poetas homosexuais utilizaron os esquemas neotrobadorescos para poderen expresar en versos lucíbeis publicamente os seus amores. Isto vese á perfección en dous autores galegos, Fermín Bouza Brey e Eduardo Blanco Amor, mais tamén podemos encontrar exemplos noutros poetas do sistema lingüístico galego-portugués.

Así, un caso tamén moi clariño é o lisboeta Ary dos Santos, un home entusiasmado polos trobadores medievais (ouvide, se non, esta marabilla) e autor da letra da impresionante canción "Meu amigo está longe", a que lle pon voz a súa amiga Amália Rodrigues.

A versión orixinal, antes de lle dar música Alain Oulman, intitulábase xustamente "Cantiga de amigo". Velaí:

Nem um poema  nem um verso  nem um canto
tudo raso de ausência  tudo liso de espanto
e nem Camões  Virgílio  Shelley  Dante
o meu amigo está longe
e a distância é bastante.

Nem um som  nem um grito  nem um ai
tudo calado  todos sem mãe nem pai
Ah não  Camões  Virgílio  Shelley  Dante!
o meu amigo está longe
e a tristeza é bastante.

Nada  a não ser este silêncio tenso
que faz do amor sozinho o amor imenso.
Calai  Camões  Virgílio  Shelley  Dante:
o meu amigo está longe
e a saudade é bastante!

Non deixa de ser curioso que cando a xente se debruza sobre este texto pode entender ben un sutilísimo xogo equívoco en que se critican as guerras colonais da altura: o amigo está lonxe por ter que acudir a combater fóra de Portugal, polo que a expresión entre liñas consegue burlar dalgún xeito a censura. É porén máis frecuente que se esqueza o outro grande equívoco, co cal o escritor supera unha outra forma de censura. Ese xogo duplo é o que se activa por exemplo cando, xa na canción, quen fala se metaforiza como unha figura feminina (que, por tanto, non é: nin amiga nin noiva nin mai...). Aínda que nin tan sequera debería facer falta acudir a explicacións tan miúdas.
 
Si, xa sei que un poeta é un finxidor, que o eu lírico isto e aquilo, mais... cando falamos de homosexuais non estamos a falar de asexuais!




Existe tamén esta versión de Luís Cília. É moi diferente á forza pasional da Amália, mais o feito de partir dos versos primeiros de Ary dos Santos e de que sexa en voz masculina fana particularmente interesante:

Versos para a sexta feira: Lois Diéguez

FRORES DE PAPEL

Agallopamos longamente no siléncio,

nas palabras que non se atreven a sair,

como o paxaro que tenta o vóo primeiro;

no medo sementado en todos os invernos,

sen descanso, con paixón, con teimosia,

para facernos calco do cinismo e da mentira.

Os nosos ancéios, o branco sentimento,

o noso amor puro e sinceiro

foron desterrados, proibidos,

e sobre eles botaron cinza e lama,

cardos e silveiras, carraxe e hipocresia

nun intento sobrehumano para vencernos.

Temos o camiño ben marcado e sinalado,

aquel polo que se nos permite andar

con condicións –nunca poñernos á cabeza–,

adubiado con frores de papel,

con chios de paxaros de metal,

con silveiras de plástico e seixos de cartón.

O que saia por vieiros tanxenciais

é soterrado nas illas ermas e bravias,

paseado nun carro de bois polo País,

exposto á mofa, á risa e á carraxe,

aproveitado pola Ciéncia servil e podrecida

como mostra irrefutábel da monstrosidade.

Non é doado vencer tanta borralla,

mostrar as tripas verdadeiras dos mestres

cuia podrémia intentan agachar.

Non é doado, non, trocar tantos séculos de engano

e amosarse cada ún como o que é.

(Lois Diéguez, O ferro dos dias, 1982)

Hai un aniño, estabamos por Malpica

Non subira daquela a foto que me pasaron coa nova da presentación en Malpica de Como falar e escribir en galego con corrección e fluidez. Aproveito para o facer hoxe, xa que se fan xusto 365 días dese encontro.

Que mágoa, iso si, que nin tan sequera novas coma esta vaian no noso propio idioma...

Pola nosa lingua, nin un paso atrás! Continuamos!

Sementemos a esperanza

Aínda non subín aquí as moitas fotos que me pasaron das conferencias que ministrei hai unhas semanas nos colexios Bayón e da Milagrosa de Oleiros, ambos en Ribeira. Prometo que o farei axiña, cando teña un pouquiño máis de vagar.

Mentres, vou pendurando esta páxina que me pasaron, pertencente á revista do primeiro deses centros. A agarimosa e entusiasta crónica escribiuna Cristina Argibay, de 4º da ESO. Moitas grazas, moza, polas túas palabras! Con xente coma ti, esta lingua ten futuro!

O Goberno galego favorece a ignorancia da cultura propia

Con este titular publicaron no suplemento A Chaira, do Diario El Progreso, a seguinte entrevista, con motivo do acto de presentación en Vilalba do libro Como falar e escribir en galego con corrección e fluidez. Xa sabedes que as imaxes se poden ver ampliadas clicando nelas.

Música para a segunda feira: Amália Rodrigues

Ligazóns ao desvío para un 22 de xuño

Un traballador en Galiza gaña dous euros menos á hora que no Estado español.

"Aeronave esnaquizada", María do Carme García Negro.

"Cando no parque nos queixamos por entregar pequenos galego-falantes ao inicio da escolarización e no segundo trimestre xa case nos consolamos uns aos outros confiando en que algo irá callando a lingua familiar, e que acabarán volvendo a ela nalgún momento, non estamos esaxerando, nin sequera un pouquiño...", reflexiona Luz Cures Vázquez.

"Las limitaciones del debate monarquía vs. república", Vicenç Navarro.

Mudaremos os números de teléfono por dominios?

Falta pouco para o aniversario da traxedia de Angrois. Penduro por iso aquí unha entrevista que me pareceu especialmente interesante, a realizada a Cristina Sánchez Carretero por parte de Fernanda Tabarés en outubro do ano pasado. Fala sobre o dó nas traxedias colectivas.