Un traballador en Galiza gaña dous euros menos á hora que no Estado español.
"Aeronave esnaquizada", María do Carme García Negro.
"Cando no parque nos queixamos por entregar pequenos galego-falantes ao
inicio da escolarización e no segundo trimestre xa case nos consolamos
uns aos outros confiando en que algo irá callando a lingua familiar, e
que acabarán volvendo a ela nalgún momento, non estamos esaxerando, nin
sequera un pouquiño...", reflexiona Luz Cures Vázquez.
"Las limitaciones del debate monarquía vs. república", Vicenç Navarro.
Mudaremos os números de teléfono por dominios?
Falta pouco para o aniversario da traxedia de Angrois. Penduro por iso aquí unha entrevista que me pareceu especialmente interesante, a realizada a Cristina Sánchez Carretero por parte de Fernanda Tabarés en outubro do ano pasado. Fala sobre o dó nas traxedias colectivas.
Mostrando postagens com marcador militarismo. Mostrar todas as postagens
Mostrando postagens com marcador militarismo. Mostrar todas as postagens
22 de jun. de 2014
30 de ago. de 2011
Libia e o embrutecemento
Disque o Estado español entrou en guerra contra Libia por razóns humanitarias.
O Goberno destinou a esa agresión unhas partidas que andan polos 68 millóns de euros. Moito máis dun millón per cápita. Sobra dicir canto ben podería facerse con tal cantidade.
As razóns humanitarias van alá. Xa hai tempo que coñecemos que non só bombardean obxectivos militares para decantar o gañador. Xa hai tempo que constatamos que morreron moitos civís e moitas crianzas. Soubemos tamén, sen que causase maior escándalo humanitario, que nos primeiros días se pagou tamén co noso diñeiro o asasinato duns meniños que cometeran o delito de ser netos da persoa equivocada.
A maiores, agora imos desvelando algunhas das falsificacións propagandísticas, mesmo coa construción de decorados reproducindo espazos emblemáticos de Trípoli. É probábel que axiña poidamos ir sabendo algo máis, cando a destrución se consolide e comece o roubo.
O Goberno destinou a esa agresión unhas partidas que andan polos 68 millóns de euros. Moito máis dun millón per cápita. Sobra dicir canto ben podería facerse con tal cantidade.
As razóns humanitarias van alá. Xa hai tempo que coñecemos que non só bombardean obxectivos militares para decantar o gañador. Xa hai tempo que constatamos que morreron moitos civís e moitas crianzas. Soubemos tamén, sen que causase maior escándalo humanitario, que nos primeiros días se pagou tamén co noso diñeiro o asasinato duns meniños que cometeran o delito de ser netos da persoa equivocada.
A maiores, agora imos desvelando algunhas das falsificacións propagandísticas, mesmo coa construción de decorados reproducindo espazos emblemáticos de Trípoli. É probábel que axiña poidamos ir sabendo algo máis, cando a destrución se consolide e comece o roubo.
Assinar:
Postagens (Atom)