A Consellaría de Educación non cubre todas as baixas de profesorado

No mes en que coincide a Semana Santa ou ou Nadal a Consellaría de Educación non cubre ningunha baixa de profesorado. A pesar dos discursos dos dirixentes do PP vendéndonos a súa marabillosa xestión, a realidade é que as alumnas e os alumnos deixan de recibir a correspondente formación.

Por se isto for pouco, a CIG Ensino denuncia que a Xunta tampouco cubre as baixas de profesorado"para as que resten 15 días no momento de realizar o chamamento, independentemente de que a súa duración total sexa de 15 días ou máis". Se a baixa for de 15 días non a cubren en ningún caso. O modelo Feijóo avoga por un ensino de calidade, abofé!

O sindicato nacionalista deixou máis evidencia o Goberno galego ao facer un seguimento das baixas que a Consellaría "borrou" da súa páxina web nesta semana: un total de 14. A estas, hai que sumar un mínimo de 16 licenzas por campaña electoral que a Consellaría tampouco cubriu. Isto é: os centros solicitaban as substitucións (30 só para esta semana), a Xunta borraba a solicitude para que non se vise publicamente e en ningún momento enviou ninguén para dar aulas.

Tedes máis información sobre isto neste pdf, que recomendo divulgar.

Por un 20-N diverso

A Constitución española de 1978 di no seu artigo 6 que "os partidos políticos expresan o pluralismo político, concorren á formación e manifestación da vontade popular e son instrumento fundamental para a participación política".

A pesar desta referencia explícita ao "pluralismo", desde as institucións e os principais medios estase a facer todo o posíbel e o imposíbel para reducir a diversidade política á mínima expresión de Ford e Chevrolet, como na divertida canción do Carlos Puebla:



Nesa pretensión de reforzar o bipartidismo xógase á confusión de que as eleccións xerais son unhas eleccións presidenciais. Así, é forte constatar que a maioría da xente non sabe que o que se vota o 20N son representantes dunha circunscrición e non presidente do Goberno. E que mínimo que saber para que se vota!

Ante esta situación, resulta saudábel, mesmo hixiénico, que no conxunto do Estado español se poñan en andamento iniciativas cidadás para rescataren a diversidade. A que está a conseguir maior eco é #aritmetica20n. Nas catro circunscricións galegas apuntan a votar BNG como mellor garantía para conseguir esa diversidade.

Que rule!

Nada de matrimonios!

Hai un par de semanas entregáronme en Castro Caldelas o premio Vicente Risco de Ensaio polo libro Amigos e sodomitas. Deste evento fixéronse eco as edicións de Ourense e da Barbanza de La Voz de Galicia.

Na obra explícase, partindo de documentación sobre todo galega, que a homofobia non é eterna, senón que xorde nun tempo concreto, aínda que nestes momentos continuemos a pagar a hipoteca desa intolerancia que non ten nin mil anos de existencia. Ademais, nun dos capítulos comento o caso do matrimonio en Rairiz de Veiga hai 950 anos entre Pedro Díaz e Muño Vandilaz.

Escoitando o que lle hai que escoitar estes días aos dirixentes do PP danme unhas ganas de lle enviar a Mariano Rajoy un exemplar do libro!

A cultura galega necesita voz en Madrid

Esta mañá presentouse en Santiago de Compostela un manifesto que apoiei e que está aberto tamén a todas as persoas que o quixeren subscribir e divulgar.

É un chamamento, baseado na nosa situación cultural, para que se vote BNG nestas eleccións.

Como di esta formación política nos seus mitins, votemos como galegas e galegos!

Agardando polo 28 de novembro

Hai algunha xente que se estraña de que adore tanto o "grupo" La Casa Azul. Mais é así.

Teño sinalado no calendario o día 28 de novembro, a saída do seu novo disco. E estou máis que preparado para a xira de 2012!

Seguro que o Guille non defrauda!

Tremeu toda a honesta torre da túa vida pasada

Romance dos vinte anos

Vinte anos...! Foron vinte
as doridas badaladas
que no relox da Existenza
espallaron as campanas.

Tremeu toda a honesta torre
da miña vida pasada.

Un novo bando de pombas
feito de ensonos de nacra
veu a mergullar a pruma
na miña fonte Castalia
e na aresta máis esquiva
da torre nunca escalada
a bandeira do Desexo
despreguizou súas azas.

Vinte anos! Leda edade!
Inda se soña cas fadas!
Temos todos unha noiva:
a estreliña da esperanza.
Ri pra nós a Natureza
con líricas gargalladas;
e pregan por nó-las nais;
e nos unxen as rapazas
ca dozura dos seus bicos
e co mimo das suas bágoas.
Alcenden pra nós máis mundos
as noitiñas estreladas...
cada luceiro un diamante
e cada estrela unha lámpara
pra ver millor os carreiros
de camiño prás fiadas!

Vinte anos...! Cando cruxan
as trabes da miña casa
co rudo empuxe do vento
dos anos i a treboada
da Vida; cando xa teña
croa de guedallas brancas,
quero que fuxa a mamoria,
que non veñan os pantasmas
do tempo ido a cravarme
o coitelo das lembranzas!

Vinte anos....! Foron vinte
as doridas badaladas
que no relox da Existenza
espallaron as campanas!

Fermín Bouza Brey

Como defenderes os teus dereitos lingüísticos, noticia na TVG

O programa A Revista Fin de Semana da TVG fíxose eco o pasado 15 de outubro da presentación en Compostela de Como defenderes os teus dereitos lingüísticos. Obrigado pola atención!

Por certo, o galego é oficial

Un par de horas antes de que comezase a campaña electoral presentamos en Lugo o libro Como defenderes os teus dereitos lingüísticos. Aí estamos na fotiño, de esquerda a dereita, Carlos Vello (pola Mesa de Lugo), eu e Antón Bao (tenente alcalde de Lugo).

Falamos de moitas cousas, nun diálogo moi interesante con xente que se encontra con problemas para poder usar o seu idioma no SERGAS, na educación das súas pequenas e dos seus pequenos, nos servizos de autobuses, etc. As mulleres e os homes que non se resignan son quen lograrán un futuro diferente.

Tamén comentamos un pouquiño a situación do galego na Administración central, que continúa a funcionar como se o noso idioma non fose oficial. Mirade se non como está a cousa na Axencia Tributaria, nas subdelegacións do goberno, no Instituto Nacional da Seguridade Social, etc., etc. Trinta anos despois, aínda hai que lembrar que o galego existe e que, aínda que non se note aínda en tantísimas cousas, disque é oficial.

Xa que existimos, votemos tamén lembrando a nosa existencia.