Por un 20-N diverso

A Constitución española de 1978 di no seu artigo 6 que "os partidos políticos expresan o pluralismo político, concorren á formación e manifestación da vontade popular e son instrumento fundamental para a participación política".

A pesar desta referencia explícita ao "pluralismo", desde as institucións e os principais medios estase a facer todo o posíbel e o imposíbel para reducir a diversidade política á mínima expresión de Ford e Chevrolet, como na divertida canción do Carlos Puebla:



Nesa pretensión de reforzar o bipartidismo xógase á confusión de que as eleccións xerais son unhas eleccións presidenciais. Así, é forte constatar que a maioría da xente non sabe que o que se vota o 20N son representantes dunha circunscrición e non presidente do Goberno. E que mínimo que saber para que se vota!

Ante esta situación, resulta saudábel, mesmo hixiénico, que no conxunto do Estado español se poñan en andamento iniciativas cidadás para rescataren a diversidade. A que está a conseguir maior eco é #aritmetica20n. Nas catro circunscricións galegas apuntan a votar BNG como mellor garantía para conseguir esa diversidade.

Que rule!

Reflexión, que graza!

Recordo ben aquel sábado, véspera inmediata das eleccións, en que un dos caciques do PP na miña parroquia (Castiñeiras, en Ribeira) repartía as papeletas polas casas, chamando ás portas e entregándoas en man. A min soábame pola televisión que era xornada de reflexión, mais eu era un neno e aínda non sabía que iso que facía era totalmente ilegal.

Recordo que ese cacique en cuestión lle preguntara a miña nai polos seus catro fillos e que, todo sorrinte, dicía que xa iamos maiores e axiña nos poderiamos afiliar ás xuventudes do PP, que así se conseguían traballiños, por exemplo para limpar as praias. Tentaba xogar coas nosas dificultades económicas para comprar os votos da familia a cambio de favores. En fin, queredes que o adxective?

Veume hoxe á memoria esta anécdota da infancia (estou falando de comezos da década de 90) cando escoito os bramidos do PP e do seu coro mediático contra o feito de que haxa xente concentrada e reunida en asembleas para debateren o que consideren xusto, estéase de acordo ou non. Ou é que só se pode admitir que a xente se reúna nas prazas públicas se se está de acordo? Que concepción da democracia é esa?

Xa poderían escandalizarse do mesmo xeito pola tendenciosidade das portadas de hoxe de La Razón e ABC, ou por como Mariano Rajoy pedía na xornada de reflexión de 2004 -desde as páxinas de El Mundo- a maioría absoluta para o PP, ou por como este mesmo líder se comportou facendo campaña en Lorca aproveitando a desgraza de forma oportunista mentres o resto dos partidos suspendían os seus mitins, ou como o actual presidente da Deputación de Ourense recoñeceu de forma prepotente que cambiou o voto dunha parella en plena xornada electoral, ou...

P.S.: Reparade na portada do ABC. Mariano Rajoy pide o cambio acompañado dunha candidata e dun candidato que agora mesmo gobernan. Interesante mensaxe subliminal.

Se non é caciquismo, que é?

Xa sabemos que Alberto Núñez Feijóo opina que a policía debería intervir para desaloxar as mozas e os mozos concentrados en varias cidades do Estado. A min gustaríame tamén saber a súa opinión sobre este descaro feudal do PP de Boiro: