Aínda que a infancia non sexa ningún paraíso, a noticia de que vai fechar a Teleindiscreta tráeme moitos recordos de cando era pequerrecho. A saudade está aí a pesar de que, realmente, para que mentir, eu non sabía nin tan sequera que esa revista se seguía vendendo a día de hoxe.
Que pracer inmenso cando, tendo seis anos, me compraban a revista e miraba e remiraba os pósters e as pegatas de V, moitos dos cales aínda gardo nalgún caixón!
Como dirían as Supertacañonas nunha das etapas do "Un, dos, tres" ao que tamén lle daba tanto espazo a revista: "¡Bye, bye, julái!"
