Coñecín o Domingos Merino cando eu tiña 19 anos e o BNG decidiu propor o meu nome no Parlamento para que asistise ás reunións do órgano que analizaba a programación de TVE en Galiza.
Alí estaban tamén por suxestión nacionalista o propio Merino e Xosé Gontá. Os tres enleámonos nunhas cantas batallas para que a nosa lingua non fose esquecida, para que os informativos fosen plurais, para que a toponimia se utilizase nas súas formas xenuínas e únicas legais... En resumo, para que se recordase a existencia e dignidade de Galiza na televisión pública estatal.
Pasei por aquelas xuntanzas durante catro anos, nos cales moito foi o que aprendín dese home que no seu día fora o primeiro alcalde democrático da Coruña após o franquismo.
Con certeza, non podo faltar á homenaxe de hoxe ás oito do serán no Circo de Artesáns da cidade. Alí estarei con alegría e gratitude!
Viva Domingos Merino!
Nenhum comentário:
Postar um comentário