3 de out. de 2010

Que pasou en Venezuela?

No Ecuador xa sabemos que non houbo unha tentativa de golpe de Estado. Como ben afirmou a maioría dos medios, esa é unha interpretación dos gobernantes de aló. Alí houbo unha revolta policial por reivindicacións corporativas (dos oficiais, por certo) e, despois, moito alarmista e vitimista. Onde se viu que secuestrar o presidente e agredilo sexa un golpe de Estado?

Nas eleccións en Venezuela tamén aconteceu algo semellante, mais aínda con maior descaro manipulador. As primeiras noticias foron que o partido liderado por Hugo Chávez conseguira máis da metade dos escanos, porén os medios subliñaban que así perdía a maioría absoluta. Mesmo o repetían varios xornais electrónicos que se poden considerar alternativos. Eu non entendía nada. Desde cando a maioría absoluta non é contar coa metade máis un dos asentos?

Horas máis tarde, xa alguén indicaba que o agora partido gobernante, o Partido Socialista Unificado de Venezuela (PSUV), mantiña esa maioría na cámara, porén non tería a cualificada de dous terzos para aprobar leis orgánicas por si só, o cal se debería considerar unha derrota. Algo así como se no Estado español cando gañou Aznar no ano 2000 os medios encabezasen:

Aznar perde as eleccións
O PP non terá maioría suficiente para mudar a Constitución só cos seus votos

Despois, aínda se nos dixo unha e outra vez que o partido de Chávez gañaba en escanos mais perdía en apoios populares. Porén, como ben nos indica Xosé Antón de la Fuente Subiela, no seu recomendabilísimo blog, a verdade é que a oposición conseguiu o 35% dos votos e o PSUV e o PCV chegaron ao 55% dos sufraxios. É máis: confrontando os datos das últimas lexislativas ás que quixo concorrer a oposición, as forzas revolucionarias aumentaron en apoios (de 86 a 98 escanos) e as contrarias diminuíron (de 79 a 65). Estas teimudas matemáticas!

Canta razón tiña Hugo Chávez cando exclamou: "Din os escuálidos que gañaron. Pois sigan gañando así!"

2 comentários:

  1. Cada un fala da feira como lle vai nela
    (ou algo así)

    ResponderExcluir
  2. Si, Alberto, mais hai uns principios mínimos de ética xornalística que non deberían ficar polo camiño, moito menos de forma tan groseira.

    ResponderExcluir