tag:blogger.com,1999:blog-8126704833453151136.post3239467246256549660..comments2023-09-30T19:33:58.988+02:00Comments on O blogue do Carlos Callón: Reseña de Marga Romero no Faro da CulturaUnknownnoreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-8126704833453151136.post-70463972797283774762010-07-13T02:25:20.689+02:002010-07-13T02:25:20.689+02:00Por favór Carlos, bótelle unha ollada a esta convo...Por favór Carlos, bótelle unha ollada a esta convocatoria e considere difundi-la se lle parece apropiado:<br /><br />"Aqueles que profesan a liberdade, e aínda así, desvalorizan a axitación, son homes que queren colleitar a terra sen arala. Eles queren choiva sen tronos e lóstregos. Eles queren o océano sen o impoñente ruxido das súas augas. Esta loita pode ser moral, ou pode ser un física, ou pode ser moral e física, pero debe ser unha loita. O poder non concede nada sen unha demanda. Nunca o fixo e nunca o fará"<br />Frederick Douglass, abolicionista americano, Carta a un asociado de 1849<br /><br />Temos moitos puntos en común.<br />Compartimos desexo de ser. Compartimos necesidade de estar.<br />Compartimos a carencia de espazo para leva-lo a cabo, a carencia de espazo para pensar e expresar.<br />A carencia de auditorio, de teatro, de escena.<br />Compartimos a capacidade para acadar ese espazo.<br /><br />A Cultura non é Arte.<br />O Arte non debe converterse nunha actividade que teña a produción, o consumo masivo e o lucro económico como finalidade principal.<br />O Arte non é industria.<br /><br />Nalgún momento implantóusenos a idea de que os auditorios, os teatros, e as rúas non nos pertencen. De que non temos dereito a eles. De que non son da nosa responsabilidade.<br />Os teatros son nosos. Os teatros perténcennos ós espectadores, ás actrices, ós bailaríns, ás escritoras, ós frautistas, ás poetas, ós profesores, ás directoras, ás estudantes, ós traballadores...<br />Os teatros son da nosa propiedade.<br /><br />Esta situación, onde os nosos instrumentos e plataformas de comunicación están sendo controlados e manipulados por homes e mulleres que carecen de ética e de estética, de intelixencia e creatividade, pode e debe cesar.<br />Debemos cesar na nosa vasalaxe, no noso ridículo empeño por acada-la súa simpatía, a súa comprensión, o seu respecto. ¿Para que?, ¿para gañar acceso a uns contextos que en realidade, nunca deixaron de ser nosos?. Non podemos ter medo das represalias, non pode haber peor situación para nós que o illamento aceptado.<br />¿Ou é que temos medo a escoitar a nosa propia voz?, ¿temos medo a tomar posicións?, ¿medo ó cambio?, ¿medo ó éxito?.<br /><br />Debemos ignoralos.<br />O teatro e noso. Tomemos o teatro.<br />Debemos falarnos. Debemos escoitarnos.<br />Debemos escoitarnos.<br />Debemos xuntarnos coa música, cos corpos, coas palabras.<br />Debemos xuntarnos coa paciencia esgotada. Debemos ficar alí.<br />Tomemos o teatro.<br /><br />Isto non é unha convocatoria de manifestación.<br />Isto é unha convocatoria de encontro masivo no noso teatro. Un punto de partida. Unha oportunidade.<br />Na capital. No espazo central. No Salón Teatro. O día 15 de Xullo, ás 11:00.<br /><br />Difundir. Asistir. Confrontar. Destruír. Organizar. Transformar.o teatro é nosohttp://tomemosoteatro.wordpress.com/noreply@blogger.com